Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 13 de 13
Filtrar
1.
Pediatr. aten. prim ; 23(91): 321-326, jul.- sept. 2021.
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-222886

RESUMO

La pandemia del SARS-CoV-2 nos plantea muchas reflexiones y un futuro incierto. Pero, también ha sido una oportunidad para abrir nuevos retos en la investigación pediátrica. En Cataluña se constituyó un grupo de investigación multidisciplinario (COPEDI-CAT) formado por pediatras de hospital y de Atención Primaria y físicos de la unidad de Biología Computacional y Sistemas Complejos (BIOCOM-SC) de la Universidad Politécnica de Cataluña para dar respuesta a algunas de las incógnitas que nos generaba la enfermedad por SARS-CoV-2 en la edad pediátrica. En un primer estudio, al inicio de pandemia, demostramos que los niños y adolescentes no eran los motores de la propagación del virus: el 70% de los casos positivos se contagiaron de algún adulto conviviente y solamente el 7,7% fueron los casos índice dentro del núcleo familiar. En otro estudio realizado para conocer la transmisión del virus en los grupos burbuja de las escuelas, se observó que el 75% de los casos positivos no contagiaron a ningún compañero del grupo. También constatamos que la mayor parte de los niños y adolescentes eran asintomáticos o padecían la COVID-19 de forma leve y evolucionaban favorablemente. Las hospitalizaciones y las complicaciones están descritas, pero son muy poco frecuentes. En la quinta ola, la variante delta del SARS-CoV-2 ha afectado mucho más a los niños (20%) que en las anteriores olas. Gracias al esfuerzo y a la inversión realizada, la investigación ha dado sus frutos y ya disponemos de vacunas eficaces y seguras. Las vacunas nos han situado en un escenario mucho más optimista, pero con toda la información científica disponible y con la variante delta predominante, es inevitable plantearse si la vacunación en los menores de 12 años podría ofrecerles ventajas, a ellos y a la población general (AU)


The SARS-CoV-2 pandemic has given us many reflections and an uncertain future. But it has also been an opportunity to open to new challenges in paediatric research. In Catalonia, a multidisciplinary research group (COPEDI-CAT) formed by hospital and primary care paediatricians and physicists from the Computational Biology and Complex Systems Unit (BIOCOM-SC) of the Polytechnic University of Catalonia was set up to answer some of the unknowns about SARS-CoV-2 infection in the paediatric age group. In a first study, at the beginning of the pandemic, we demonstrated that children and adolescents were not the driving force behind the spread of the virus: 70% of the positive cases were transmitted by a cohabiting adult and only 7.7% were index cases within the family nucleus. In another study on the transmission of the virus in school bubble groups, we found that 75% of the positive cases did not infect any of their peers. We also found that most of the children and adolescents were asymptomatic or had mild COVID-19 and were progressing favourably. Hospitalisations and complications are described but are very rare. In the fifth wave, the SARS-CoV-2 delta variant has affected significantly more children (20%) than in previous waves. Thanks to the effort and investment made, research has borne fruit and we now have effective and safe vaccines. Vaccines have put us in a much more optimistic scenario, but with all the scientific information available and with the predominant delta variant, it is inevitable to ask... (AU)


Assuntos
Humanos , Criança , Adolescente , Infecções por Coronavirus/epidemiologia , Infecções por Coronavirus/transmissão , Pandemias , Infecções por Coronavirus/prevenção & controle , Vacinas Virais
4.
Pediatr. catalan ; 79(1): 20-22, ene.-mar. 2019.
Artigo em Catalão | IBECS | ID: ibc-184519

RESUMO

Introducció: La infecció aguda pel virus de la immunodeficiència humana (VIH) cursa amb clínica inespecífica i transitòria tipus síndrome mononucleòsica. És poc freqüent trobar un cas de VIH en l'edat pediàtrica i, a més, l'adolescent poques vegades expressa de forma espontània una exposició de risc. Per això és important considerar la infecció per VIH, sobretot si es detecten altres infeccions de transmissió sexual. Cas clínic: Adolescent de 13 anys amb discapacitat intel·lectual lleu, que consulta per febre, odinofàgia, astènia, miàlgies, anorèxia, vòmits i diarrea de 5 dies d'evolució. Després d'insistir en l'anamnesi, explica que els darrers dos dies apareix exantema a tronc i úlceres al penis, i que va tenir una única relació homosexual no consentida fa dos mesos. En l'exploració destaca exantema maculoeritematós al tronc, hiperèmia faríngia, adenopaties generalitzades i úlceres doloroses al gland i al prepuci. La reacció en cadena de la polimerasa al frotis de les lesions genitals és positiva per a virus herpes simple 1. El test ràpid d'anticossos pel VIH resulta indeterminat i el test confirmatori per immunocromatografia és negatiu. Presenta càrrega viral del VIH de 1.681.383 còpies/mL, test d'immunoassaig de 4a generació (inclou detecció anticossos VIH i antigen p24) positiu i recompte de limfòcits CD4 de 327 cèl·lules/μL. Rep tractament amb aciclovir i teràpia antiretroviral amb tenofovir, emtricitabina i darunavir/cobicistat, que després de l'alta hospitalària s'administra de forma supervisada al domicili. Comentaris: El pediatre ha d'estar alerta per reconèixer la infecció aguda per VIH i altres malalties de transmissió sexual en l'adolescent. El diagnòstic de la infecció evita la transmissió als altres, i l'inici precoç de la teràpia antiretroviral millora el pronòstic de la malaltia


Introducción: La infección aguda por el virus de la inmunodeficiencia humana (VIH) cursa con clínica inespecífica y transitoria tipo síndrome mononucleósico. Es poco frecuente encontrarse con un caso de VIH en la edad pediátrica y, además, el adolescente pocas veces revela de forma espontánea una exposición de riesgo. Por ello es importante considerar la infección por VIH, sobre todo si se detectan otras infecciones de transmisión sexual. Caso clínico: Adolescente de 13 años con discapacidad intelectual leve, que consulta por fiebre, odinofagia, astenia, mialgias, anorexia, vómitos y diarrea de 5 días de evolución. Tras insistir en la anamnesis, explica que en los últimos dos días aparece exantema en tronco y úlceras en pene, y que tuvo una única relación homosexual no consentida hace dos meses. En la exploración destaca exantema maculoeritematoso en tronco, hiperemia faríngea, adenopatías generalizadas y úlceras dolorosas en glande y prepucio. La reacción en cadena de la polimerasa en frotis de las lesiones genitales es positiva para virus herpes simple 1. El test rápido de anticuerpos VIH resulta indeterminado y el test confirmatorio por inmunocromatografía es negativo. Presenta carga viral del VIH de 1.681.383 copias/ml, test de inmunoensayo de 4ª generación (incluye detección anticuerpos VIH y antígeno p24) positivo y recuento de linfocitos CD4 de 327 células/μl. Recibe tratamiento con aciclovir y terapia antirretroviral con tenofovir, emtricitabina y darunavir/cobicistat, que tras el alta hospitalaria se administra de forma supervisada en domicilio. Comentarios: El pediatra debe estar alerta para reconocer la infección aguda por VIH y otras enfermedades de transmisión sexual en el adolescente. El diagnóstico de la infección evita la transmisión a otros y el inicio precoz de la terapia antirretroviral mejora el pronóstico de la enfermedad


Introduction: Acute human immune deficiency virus (HIV) infection is typically described as a transient and non-specific mononucleosis like syndrome. This acute presentation is rare in pediatrics, and adolescents rarely report a risk exposure. Thus, it is important to consider HIV infection specially if other sexually transmitted diseases are diagnosed. Case report: A 13-year-old boy with mild intellectual disability, presented with a 5-day history of fever, sore throat, asthenia, myalgia, anorexia, vomiting and diarrhea. Upon questioning, the patient disclosed having a rash on the trunk and penis ulcers for the last two days, and that he had non-consensual sex with a man two months prior. Physical examination was notable for a macular rash on the trunk, pharyngitis, generalized lymphadenopathy and painful ulcers on the glans and prepuce. Herpes simplex type 1 was detected in genital lesions by Polymerase Chain Reaction. Rapid HIV test was indeterminate and confirmatory test by immunochromatography was negative. Plasma HIV viral load was 1.681.383 copies/ml, 4th generation immunoassay (including HIV antibodies and p24 antigen detection) was positive and CD4 lymphocyte count was 327 cells/μl. He was treated with acyclovir and started antiretroviral therapy regimen, consisting of tenofovir, emtricitabine and darunavir/cobicistat that was given under supervision at home after discharge. Comments: Pediatricians must be aware of the signs of acute HIV infection and other sexually transmitted diseases in adolescent patients. Prompt diagnosis helps to prevent further transmission and early antiretroviral therapy improves outcomes


Assuntos
Humanos , Masculino , Adolescente , Síndrome Retroviral Aguda/diagnóstico , Herpes Genital/microbiologia , Infecções por Herpesviridae/diagnóstico , Infecções por HIV/tratamento farmacológico , Abuso Sexual na Infância , Antirretrovirais/uso terapêutico , Infecções por HIV/transmissão , Deficiência Intelectual/complicações
5.
Med. clín (Ed. impr.) ; 151(10): 390-396, nov. 2018. tab, graf
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-174026

RESUMO

Introducción y objetivo: El objetivo es conocer la evolución de la enfermedad meningocócica en la ciudad de Barcelona entre 1988 y 2015 y evaluar el impacto de la vacuna contra el serogrupo C. Materiales y métodos: Se analizó la evolución de casos de enfermedad meningocócica y por serogrupo a partir del registro de enfermedades de declaración obligatoria. Se comparó la incidencia de todos los serogrupos antes y después de la introducción de la vacunación contra el serogrupo C en el año 2000. Se analizó la cobertura vacunal entre los casos, el serogrupo entre casos vacunados y la tasa de mortalidad y letalidad. Resultados: La enfermedad meningocócica ha pasado de una incidencia en menores de un año de 63,09 casos por 100.000 en 1997-2000 a 15,44 en 2001-2015. Todos los serogrupos han disminuido su incidencia tras la implementación vacunal, especialmente en niños de uno a 4 años para el C. A partir del 2000 la cobertura vacunal en los casos por este serogrupo era del 7,6% y en los afectos por el B era del 35,0% (p<0,01). De los vacunados, el 66,4% de los casos fue serogrupo B y un 5,2% fue C (p<0,01). La tasa global de letalidad y de mortalidad fue del 7,7% y del 0,19/100.000 respectivamente, sin cambios significativos en el tiempo en cuanto a la letalidad. Conclusiones: La incidencia por serogrupo C y también por B ha disminuido tras la vacunación sistemática contra el serogrupo C. La vacunación contra el serogrupo B podría reducir aún más esta grave enfermedad con una letalidad importante que no ha disminuido en todo el periodo


Introduction and objective: The purpose of this study was to describe the evolution of meningococcal disease (MD) in the city of Barcelona between 1988 and 2015 and to assess the impact of the vaccine against serogroup C. Materials and methodology: The evolution of MD and by serogroup was analysed using the information included in the mandatory notification diseases registry. Incidences of all serogroups between the periods of before and after the implementation of the serogroup C vaccine in 2000 were compared. Vaccination coverage among cases, serogroup among vaccinated cases and mortality and case fatality rates were analysed. Results: MD has evolved from an incidence rate in children aged under 1 of 63.09 cases per 100,000 in 1997-2000 to 15.44 per 100,000 in 2001-2015. All MD serogroups incidences decreased after the implementation of the vaccine, especially for serogroup C among children aged between 1 and 4. Since 2000 vaccine coverage in MD cases by this serogroup was 7.6% while in those affected by serogroup B it was 35.0% (p<.01). Among those vaccinated, 66.4% of cases were serogroup B and 5.2% were C (p<.01). Mortality and case fatality rates were 7.7% and 0.19/100,000 respectively, without significant changes in time regarding case fatality. Conclusions: Incidence caused by serogroups B and C has decreased after the systematic vaccination against serogroup C. Vaccination against serogroup B could further reduce the impact of this lethal disease which has not decreased during this period


Assuntos
Humanos , Masculino , Feminino , Meningite Meningocócica/epidemiologia , Vacinas Meningocócicas/uso terapêutico , Neisseria meningitidis Sorogrupo C , Mortalidade , Espanha/epidemiologia , Meningite Meningocócica/mortalidade , Meningite Meningocócica/prevenção & controle , Estudos de Coortes , Incidência , Notificação de Doenças , Estudos Retrospectivos , Estudo Observacional , Neisseria meningitidis Sorogrupo C/patogenicidade , Testes de Sensibilidade Microbiana/métodos
6.
Med Clin (Barc) ; 151(10): 390-396, 2018 11 21.
Artigo em Inglês, Espanhol | MEDLINE | ID: mdl-29503027

RESUMO

INTRODUCTION AND OBJECTIVE: The purpose of this study was to describe the evolution of meningococcal disease (MD) in the city of Barcelona between 1988 and 2015 and to assess the impact of the vaccine against serogroup C. MATERIALS AND METHODOLOGY: The evolution of MD and by serogroup was analysed using the information included in the mandatory notification diseases registry. Incidences of all serogroups between the periods of before and after the implementation of the serogroup C vaccine in 2000 were compared. Vaccination coverage among cases, serogroup among vaccinated cases and mortality and case fatality rates were analysed. RESULTS: MD has evolved from an incidence rate in children aged under 1 of 63.09 cases per 100,000 in 1997-2000 to 15.44 per 100,000 in 2001-2015. All MD serogroups incidences decreased after the implementation of the vaccine, especially for serogroup C among children aged between 1 and 4. Since 2000 vaccine coverage in MD cases by this serogroup was 7.6% while in those affected by serogroup B it was 35.0% (p<.01). Among those vaccinated, 66.4% of cases were serogroup B and 5.2% were C (p<.01). Mortality and case fatality rates were 7.7% and 0.19/100,000 respectively, without significant changes in time regarding case fatality. CONCLUSIONS: Incidence caused by serogroups B and C has decreased after the systematic vaccination against serogroup C. Vaccination against serogroup B could further reduce the impact of this lethal disease which has not decreased during this period.


Assuntos
Infecções Meningocócicas/epidemiologia , Vacinas Meningocócicas/administração & dosagem , Neisseria meningitidis Sorogrupo C , Adolescente , Adulto , Distribuição por Idade , Idoso , Criança , Pré-Escolar , Cidades/epidemiologia , Feminino , Humanos , Incidência , Lactente , Recém-Nascido , Masculino , Infecções Meningocócicas/mortalidade , Pessoa de Meia-Idade , Neisseria meningitidis Sorogrupo B/isolamento & purificação , Neisseria meningitidis Sorogrupo C/isolamento & purificação , Estudos Retrospectivos , Espanha/epidemiologia , Vacinação , Adulto Jovem
10.
Pediatr. catalan ; 73(1): 16-23, ene.-mar. 2013. tab, ilus
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-113909

RESUMO

Fundamento. La escasa cualidad de la evidencia en la que se fundamentan las actuaciones en la osteomielitis aguda del niño. Objetivo. Repasar los principales aspectos de la enfermedad, como son su epidemiología, etiología, patogenia, clínica y diagnóstico, con los datos que pueden aportar el laboratorio y la imagen, para finalizar con la opción terapéutica empírica, antes de conocer el posible agente etiológico, las recomendaciones sobre la duración, las vías de empleo, los posibles controles antes de dar por finalizada la antibioticoterapia, así como las posibles complicaciones evolutivas. Conclusiones. En la actualidad, en nuestro entorno, los microorganismos causales entre la población inmunocompetente no han variado. La gammagrafía y la resonancia magnética serian las pruebas idóneas para establecer el diagnóstico. El tratamiento antibiótico se establecería empíricamente en la fase inicial, con una planificación secuencial, con una fase intravenosa de entre 5 y 7 días, inicialmente, para seguir de forma oral hasta completar 4 o 6 semanas. En aquellos casos de evoluciones anómalas con tratamientos bien orientados y planificados se deberá pensar en la posibilidad de agentes etiológicos inhabituales, cuando no se han detectado, o en la presencia de la toxina leucocidina Panton- Valentine(AU)


Background. There is little high quality evidence regarding the management of acute osteomyelitis in children. Objective. To outline the following main aspects of the disease: the epidemiology, etiology, pathogenesis, clinical manifestations, diagnostic laboratory and imaging tests, empiric therapy before culture and sensitivity results are known, recommendations for the route and duration of antibiotic treatment, investigations to consider before discontinuing antibiotics, and the potential complications likely to occur. Conclusions. In our environment, the causative microorganisms among immunocompetent children have not changed. Both the technetium bone scan and magnetic resonance imaging are the ideal tests to establish the diagnosis. Antibiotic therapy is initiated empirically. It is administered intravenously for 5 to 7 days, and then orally to complete a total of 4 to 6 weeks. In cases of an unusual response despite appropriate treatment, less common pathogens or the production of Panton-Valentine leukocidin toxin should be considered(AU)


Assuntos
Humanos , Masculino , Feminino , Lactente , Pré-Escolar , Osteomielite/complicações , Osteomielite/diagnóstico , Osteomielite/etiologia , Antibacterianos/uso terapêutico , Clindamicina/uso terapêutico , Vancomicina/uso terapêutico , Osteomielite/fisiopatologia , Osteomielite , Kingella kingae/isolamento & purificação , /métodos
SELEÇÃO DE REFERÊNCIAS
DETALHE DA PESQUISA
...